[Show all top banners]

ashishme
Replies to this thread:

More by ashishme
What people are reading
Subscribers
:: Subscribe
Back to: Kurakani General Refresh page to view new replies
 सबैभन्दा पहिले सन्तुष्टि भनेको के हो त्यो बुझ्नुपर्छ
[VIEWED 6247 TIMES]
SAVE! for ease of future access.
Posted on 08-25-14 1:12 AM     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     2       ?     Liked by
 

किन डिप्रेसनमा छन् युवाहरू?
http://www.ratopati.com/2014/08/24/161733.html


बढ्दो बजार मूल्य र खुम्चँदो आम्दानीको स्रोत विशेषतः आवश्यकता पूर्तिका लागि दैनिक करिब १५ सय युवा त्रिभुवन विमानस्थलबाट बाहिरिइरहेका छन् । विशेषगरी शहरका युवा युवतीहरू बेरोजगारी, महँगी लगायत अनेकौं समस्याबाट गुज्रिरहेका छन् । केही गरौं भन्ने उमेरमा समस्यै समस्याको थुप्रोले थिचिएर युवाहरू डिप्रेसनमा छन् । यस्तो जटिल अवस्थाले खुम्चिएका युवा युवतीहरू कसरी आफ्नो भविष्य सुरक्षित गराउन सक्छन् ? तनावमुक्त हुन र भविष्य निर्माणमा उनीहरूले केके गर्नुपर्छ ? मनोवैज्ञानिक गंगा पाठक र समाजशास्त्री डा. ओम गुरुङ्गसँग कुराकानीमा आधारित प्रस्तुति ।

गंगा पाठक, मनोवैज्ञानिक
बेरोजगार, निराशा, चर्को मूल्यवृद्धि, खुम्चँदो आम्दानीको स्रोत, अन्योलपूर्ण भविष्य जस्ता समस्याले बहुसंख्यक नेपाली युवाहरू ग्रसित छन् । तर कैयौं हाम्रा युवाहरू यथार्थभन्दा धेरै बाहिरको सपना बोकेर अनावश्यक तनाव झेलिरहेका छन् । उनीहरू जीवनमा सन्तुष्टि खोजिरहेका छन् । त्यसका लागि सबैभन्दा पहिले सन्तुष्टि भनेको के हो त्यो बुझ्नुपर्छ । उनीहरू एकदम असन्तुष्ट भेटिन्छन्, तर किन असन्तुष्टि जनाएको हो ? के भयो भने सन्तुष्ट हुने हो त्यसबारे प्रष्ट हुनुपर्छ । धेरै ठूलो पोष्टमा जागिर पाए, हाइफाइ भयो र लिभिङ्ग स्टाटस् बढ्यो भने र सबैले चिन्ने आइडेन्टिटी भयो भने पनि मानिस सन्तुष्ट हँुदैन । नेपालको सन्दर्भमा मात्र हेर्ने हो भने यहाँ एजुकेसन सिस्टमले नै असर गरिरहेको छ । हाम्रो एजुकेसन सैद्धान्तिक बढी छ, प्राक्टिकलमा निकै कम । हाम्रो अहिलेको एजुकेसनले मानिसको स्कील डेभलप हुँदैन र आफ्नो सर्टिफिकेट कतै सेल गर्न सक्दैन । खाली डिग्री लिने, सर्टिफिकेट लिने र यति प्रतिशत आयो र उति प्रतिशत आयो भन्ने मात्र अहिलेको शिक्षा प्रणाली छ । यसले हामीलाई कमजोर बनाइरहेको छ । मुख्य समस्या यही हो ।

अर्को कुरा हामीमा युवाहरूलाई परजीवी बनाइरहने संस्कार छ । युवालाई आफैंमा डिपेन्डेन्ट बन्ने स्थिति बनाउन सकिरहेको छैन । १८÷१९ वर्षका युवालाई बाबुआमाले तिमी आफैं कमाएर पढ भन्यो भने ऊ आफैंमा डिपेन्डेन्ट बन्न सिक्छ । तर त्यो छैन । जे पाउँछ त्यही काम गर तर काम त गर भनेर सिकाउनुपर्ने हो । हाम्रोमा कामलाई सम्मान गर्ने संस्कार नै विकास भएको छैन । सामान्य जागिर नखाने, ठूलो अफिसमा जागिर खानुपर्ने, त्यहाँ पनि सामान्य कामदार मात्र भएर भएन, बोस नै बन्नुपर्ने गलत संस्कार हामीकहाँ हुर्किरहेको छ । यस्तो प्रवृत्तिले अहिले युवाहरूलाई ग्रस्त बनाइरहेको छ ।

depression3युवाहरूलाई तिमीले राम्रो गर्नुपर्छ र बेस्ट नै बन्नुपर्छ भनेर समाजले हरेकलाई गाइड गरिरहेको छ । तर सबै बेस्ट बन्न सक्ने त होइन । ऊ के काममा सक्षम छ, केके काममा उसको खुबी छ भन्ने कुरा नबुझी युवाहरू कन्फ्युजनमा सपना देखिरहेका छन् । जागिरको लागि अन्तर्वार्ता लिन जाँदा घोत्लिएर अन्तर्वार्ता दिन जान्छन्, त्यस्तो नि हुन्छ ? आफू जुन विषयका लागि क्यान्डिडेट हो त्यसमा त पर्फेक्ट हुनुप¥यो नि ! आत्मविश्वासका साथ जानसक्नु प¥यो नि ! तर हाम्रो युवा पुस्तामा त्यस्तो पाइन्न । यदि तपाईंले कृषिमा डिग्री गरेको हो भने त्यस सम्बन्धी विषयमा जे–जे सोधे पनि भन्न सक्छु भन्ने हुनुप¥यो । वास्तवमा हाम्रो अहिलेको युवा वर्ग क्यापेबल नै छैन ।

आफूले आफूलाई एक्सपोज गर्ने कुरामा युवाहरू कमजोर छन् । म को हुँ, मेरो क्षमता के हो ? रुचि के हो ? र के काम चाहिं राम्रोसँग गर्न सक्छु भन्ने कुरा राम्रोसँग छुट्याउन सक्दैनन् । तर त्यसो गर्नुहुँदैन । आफ्नो जीवनको लक्ष्य के हो, आफूमा के क्षमता छ त्यो पहिचान नगरी पाइयो भन्दैमा जे पायो त्यही जागिर खान हुँदैन । यदि जे पायो त्यही जागिर खान थालियो भने नजानेरै त्यो युवा फ्रस्टेड भइसकेको हुन्छ । यही कारण युवाहरू बढी फ्रस्टेड हुन्छन् । विश्वविद्यालयमा गोल्डमेडल ल्याउनेले कलेजमा पढाउन सक्छ नै भन्ने हुँदैन । पढाउने भनेको कला हो, जोसँग शब्द छ र कला छ उसले राम्रो पढाउन सक्छ, यदि गोल्डमेडल ल्याएको छ तर पढाउने कला छैन भने पढाउन जानु भएन ।

यदि गयो भने ऊ असफल हुन्छ । ऊ त आफ्नो क्षमता अनुसारको टेबल वर्क गर्न जानुप¥यो । हो यहींनेर बढी फ्रस्टेसन हुन्छन् मानिसहरू । मैले गोल्डमेडल पाएको थिएँ, मलाई पढाउन दिएन, मैले पाइनँ, यो भएन, त्यो भएन भनेर अरु–अरुलाई आरोप लगाउँछन् । मभित्र के कमजोरी भयो र मैले यो काम गर्न सकिनँ भनेर समीक्षा गर्ने र कमजोरी केलाएर सुधार्ने हामीमा अभ्यास नै भएको छैन । त्यो खालको संस्कारको विकास नै भएको छैन । त्यसले गर्दा युवाहरू बढी फ्रस्टेड भएका छन् । र उनीहरू त्यसपछि विदेश जाने भन्न थाल्छन् । यो एकप्रकारको रोग नै हो ।
धेरै युवाहरू उनीहरूको कुराकानी खाली फलानो देशमा अप्लाई गरेको भिसा लागेन, टोफेल दिने आदि कुराहरू मात्र हुन्छ । नेपालमा यस्तो उस्तो गर्ने भन्ने केही हुन्न । खाली विदेशको मात्र कुरा हुन्छ । बडो दुःखको कुरा त युवाहरूमा मैले गर्न खोजेको र जानेको कुरा यहीं प्रयोग ग¥यौं, यहीं गर्न सकिन्छ भनेर मिहिनेत गर्ने स्थिति नै छैन ।

मेरो अभिभावकले मेरो लागि कतिसम्म खर्च गर्ने क्षमता राख्छ त्यो थाहा नपाई साथी युके गयो, युएस् गयो, अष्ट्रेलिया गयो भन्दै युवाहरू हावामा त्यतै दगुर्छन् । बाबुआमामा पनि यस्तै प्रभाव छ । उसको छोरा गयो, उसको छोरी पनि गयो, उसले यति पैसा पठाइसक्यो, ह्या मेरो नि जाओस् भनेर उनीहरू ऋण गरेर भए पनि पठाउँछन् । यो निकै नराम्रो रोग हो ।

जो यहाँ आफ्नो भविष्य खोज्न सक्दैन, राम्रोसँग काम गर्न सक्दैन र पाएर पनि त्यसलाई राम्रो पर्फमेन्स दिन सक्दैन । उनीहरूले विदेशमा झनै ठूलो दुःख भोगिरहेका हुन्छन् । मुख्य समस्या त हाम्रो युवा पुस्तामा लेवर वर्कको क्षमता नै छैन । लेवर वर्कर पाउनै गाह्रो छ तर बेरोजगार भएँ भन्ने साथीहरूलाई हाइफाइ भएको अफिस चाहिएको छ । जब उनीहरू बाहिर जान्छन्, त्यहाँ दुःख पाउँछन् । हरेक वर्ष ५० जना भन्दा बढी डिप्रेसन भएर फर्किरहेका हुन्छन् । उनीहरू फर्किंदा मानसिक रोग, डिप्रेसन आदि रोग लिएर आउँछन् । यो समस्या बढ्दै गइरहेको छ ।
हो यहाँ जागिर खाएर पनि महँगीले दैनिक जीवन विताउन हम्मेहम्मे पर्नेहरू धेरै छन् । यदि त्यस्तो भयो भने उसले एक्स्ट्रा काम गर्नुप¥यो । एक ठाउँमा काम गरेर बाँकी समय विन्दास बस्नु भएन । परिश्रम गर्नुप¥यो । म आफैं चार ठाउँमा पढाउन जान्छु । मैले किन श्रम गर्छु भन्दा मलाई धेरै पैसा चाहिएको छ । नत्र म पनि एक ठाउँमा पढाएर चुप लागेर बसे भइहाल्यो नि त । अहिलेको डिमान्ड मिट गर्न मैले धेरै काम गर्नुपर्छ ।

त्यो सबैले गर्नुप¥यो । यदि ऊ दिउँसो एउटा अफिसमा काम गरिरहेको छ भने बिहान बेलुका एक्स्ट्रा अन्य काम गर्नुप¥यो । फ्रस्टेड भएर के पाउँछ त ? आउट कम के ? ६ हजार तलब छ यसले पुगेन भनेर डिप्रेस भएर हिंडेर तपाईंले के पाउनु हुन्छ ? पाउने डिप्रेस मात्र हो । बरु यो ६ हजार तलबले कसरी म्यानेज गर्ने र बाँकी आम्दानी कसरी प्राप्त गर्ने भन्नेतिर ध्यान दिनुभयो भने चाहिं राम्रो हुन्छ ।
हुन त हामी कठोर सामाजिक बन्धनमा छौं । म यो बाबुको छोराछोरी, यो काम गर्नुहुन्न । मैले यति पढेको छु, यसो गर्नुहुन्छ, यसो गर्नु हुन्न भन्ने परिपाटीको विकास भएको छ ।

यहाँ कामलाई सम्मान गर्न सिक्नुपर्ने छ । कलेज पढाउनेले आफ्नो थप आयको लागि बच्चाहरूलाई ट्युसन पढाउन नहुने पनि होइन । यो भनेको मिलाउने हो । आफ्नो प्लेटफर्म निर्माण गर्दै जाने हो । यदि त्यसो नगर्ने हो भने त तपाईंहरूको केही पनि समाधान छैन । किनकि अझै हजार वर्ष मुलुक यसरी नै चल्ला । भनेपछि हामी कहिलेसम्म सरकारको मात्र भरमा बस्ने ? के हामी आधा पेट मात्र खाएर बाँच्न सक्छौं ? त्यो त सक्दैनौं । त्यसैले समय अनुसार परिवर्तन हुनुप¥यो । एउटा जागिरले पुग्दैन भने अर्को काम पनि गर्नुप¥यो । होइन, जे जागिर छ त्यही खाइरहने अनि मलाई यतिले पुगेन, यति चाहिन्छ भनेर त्यहाँ कराइरहेर केही हुन्न । मात्र तपाईंहरू आफू फ्रस्टेड हुनुहुन्छ, बस त्यत्ति हो ।

डा. ओम गुरुङ समाजशास्त्री
यहाँको संकीर्ण संस्कृतिले युवाहरूलाई दिग्भ्रमित बनाइरहेको र शारीरिक श्रमलाई घृणा गर्न सिकाइरहेको छ । यही कारण हाम्रो श्रमशक्ति हरेक दिन करिब १५ सयका दरले बाहिरिइरहेका छन् भने यहाँ कामदारको अभाव बढ्दै गइरहेको छ । यो नेपाली समाजमा देखिएको डरलाग्दो विकृति हो । हामीभित्र शारीरिक श्रमलाई तल्लोस्तरको काम ठान्ने र टेबुलमा बसेर गर्ने कामलाई श्रेष्ठ ठान्ने प्रवृत्ति बढिरहेको छ । कामलाई बराबरीको मान्यता नदिने यहाँको संस्कारले मानिसहरू लेबर काम गर्नै चाहँदैनन् । यहाँ सीप अनुसारको काम छैन, मजदुरी गरे अनुसारको श्रमको मूल्य पनि छैन । कामलाई तल्लोस्तरमा राखेर श्रम निर्धारण गरिएको छ । यही कारण युवाहरू नेपालमा लेबर काम गर्न चाहँदैन । यो समाज र राज्यले बनाएको गलत मापदण्डले नेपाली श्रमबजारमा विकृति बढिरहेको छ । समाजले नै यसरी हेरेपछि मानिसहरूलाई श्रमप्रतिको आस्था, विश्वास र सम्मान नै छैन । तर आफ्नो देशमा नगरेको यही काम बाहिर गएर गरिरहेका छन् । श्रमलाई सम्मान गर्नुपर्छ भन्ने अवधारणा नभएपछिको अवस्था हो यो । सबैले कर्मचारी र कारिन्दाको काम खोज्छन् ।
राम्रा अवसरहरू जसको सत्ता, शक्ति र राजनीतिसँग सम्पर्क छ उसले मात्र पाइरहेको छ । बाँकी अरुलाई कुनै प्रकारको अवसर नै छैन । समान खालको अवसर नपाएपछि मान्छेमा वितृष्णा बढ्छ र यसले मानिस पलायन हुनतिर लैजान्छ । युवा आफैंले गर्न सक्ने केही छैन । कुनै पनि देशमा युवा आफैंले केही गर्न सक्दैन । पहिला राज्यले उचित नीति तथा योजना बनाइदिनुपर्छ । त्यसपछि मात्र युवा परिचालन गरेर जाने हो । यहाँ कुनै त्यस्तो नीति नै छैन । उपयुक्त वातावरण नभई युवाहरू आफैं गर्छौं भनेर लागिपरे पनि समाजमा त्यो खालको वातावरण नै छैन । राज्यले उपयुक्त वातावरण बनाउँदैन भने कसैले गर्छु भन्दैमा केही हुँदैन ।
- See more at: http://www.ratopati.com/2014/08/24/161733.html#sthash.vfXazWbf.dpuf
 
Posted on 08-25-14 7:43 AM     [Snapshot: 132]     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Nice article with a pleasant read. But why does the writer have to write words like "depression", "education system", "social status" in english? I am sure these words exist in nepali form in nepali vocubulary. I never understood the need to add english words while speaking nepali.


 
Posted on 08-25-14 3:22 PM     [Snapshot: 474]     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

सबैभन्दा बडी संतुस्ती तो हमारा लोगको है | हमारे पिताजी का पिताजी भी खाली सिशी का बिजिनेस करते थे और पचास साल बाद हम इस अम्रिका में भी खाली सिशी कलेक्त कर्के ५ सेन्ट पर बोतलके डर में वसूल करते बैठे है | रात हुवा तो वोह चुराए हुवा शोप्पिंग कार्त गल्लि गल्लि घुमाते हु और आइसी हि दिन गुजार्ता हु
 
Posted on 08-25-14 6:26 PM     [Snapshot: 582]     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

Oi OP aajkal prachanda ko gungan gauna chodis ta....prachanda baje le santusti diyena talai...LOL
 
Posted on 08-25-14 8:50 PM     [Snapshot: 659]     Reply [Subscribe]
Login in to Rate this Post:     0       ?    
 

lolzz
https://www.youtube.com/watch?v=6Wt4FWqitKs

 


Please Log in! to be able to reply! If you don't have a login, please register here.

YOU CAN ALSO



IN ORDER TO POST!




Within last 200 days
Recommended Popular Threads Controvertial Threads
TPS Re-registration case still pending ..
ChatSansar.com Naya Nepal Chat
Toilet paper or water?
TPS EAD auto extended to June 2025 or just TPS?
Biden out, Trump next president, so what’s gonna happen to TPS, termination?
मन भित्र को पत्रै पत्र!
Anybody gotten the TPS EAD extension alert notice (i797) thing? online or via post?
From Trump “I will revoke TPS, and deport them back to their country.”
Tourist Visa - Seeking Suggestions and Guidance
advanced parole
TPS Renewal Reregistration
Sajha Poll: Who is your favorite Nepali actress?
Biden said he will issue new Employment visa for someone with college degree and job offers
Why Americans reverse park?
Nepali Passport Renew
Driver license help ASAP sathiharu
They are openly permitting undocumented immigrants to participate in federal elections in Arizona now.
ढ्याउ गर्दा दसैँको खसी गनाउच
To Sajha admin
Problems of Nepalese students in US
NOTE: The opinions here represent the opinions of the individual posters, and not of Sajha.com. It is not possible for sajha.com to monitor all the postings, since sajha.com merely seeks to provide a cyber location for discussing ideas and concerns related to Nepal and the Nepalis. Please send an email to admin@sajha.com using a valid email address if you want any posting to be considered for deletion. Your request will be handled on a one to one basis. Sajha.com is a service please don't abuse it. - Thanks.

Sajha.com Privacy Policy

Like us in Facebook!

↑ Back to Top
free counters